Mol - Göteborg

Om 3:00 uur liep de wekker af. Een koude douche om helemaal wakker te worden en vlug nog eens drinken. De bagage was de avond tevoren al op de moto gebonden dus kon de start om 3:30 gegeven worden.
Toch heerlijk zo zonder verkeer te kunnen rijden. Het weer was gelukkig droog.
Al heel vlug werd het Ruhrgebied doorkruist en richting Osnabrück gereden. Daarna met een stevige vaart verder langs Bremen en Hamburg. Nog voor de ochtendspits was ik deze steden voorbij en kon ik de weg naar Puttgarden vervolgen. Hoeveel jaren was het al geleden dat ik hier wekelijks passeerde? 25 moeten het er zeker geweest zijn. Het was ondertussen licht geworden en er kwam dus al eens tijd even rond te kijken. Bij het benzinestation verbaasde ik me over de zwaluwen die nesten onder de overkapping hadden gemaakt en volop rondvlogen tussen de pompen..

Weinig verkeer maakte dat ik heel snel vorderde. Bij aankomst in Puttgarden had ik maar net de tijd om te betalen. Een foto maken op de kade kon niet, omdat er onmiddellijk teken werd gedaan de boot op te rijden. Moto zelf vastgesjord en tijd voor een koffie. Even profiteren van het warme zonnetje aan dek en daar versteld staan van de zeemeeuw die op exact dezelfde hoogte en plaats ten opzichte van de boot een hele tijd meezweefde.

Drie kwartier later kon ik alweer starten. Eerst richting Kopenhagen.
Even moest ik glimlachen toen ik op een bepaald ogenblik in de verte de oude vertrouwde "spiegelbrug" nog eens zag liggen. De brug die me destijds elke keer opnieuw angst inboezemde... Kilometers lang en net niet breed genoeg voor twee trucks. Tenzij de spiegels ingeklapt werden. Wie dat vergat... Vandaar de naam. In Kopenhagen was aandacht nodig bij het nemen van de ring. Veel werken en druk verkeer. Maar nog altijd filevrij kon ik verder naar Helsingor. Door me bij de verkeerde maatschappij aan te melden kreeg ik zicht op het kasteel dat de zeeëngte overziet. Snel een foto en weer verder naar de juiste ferry. Die vertrok bijna onmiddellijk na mijn aankomst op de kaai. 15' duurde de overtocht. De donkere wolken hadden hun werk gedaan. De wegen in Zweden lagen er kletsnat bij, maar zelf had ik nog altijd geen druppel gevoeld.

Om 15:30 kon ik me aanmelden bij de jeugdherberg in Torekulla vlakbij Göteborg. Gelukkig had ik eerder reeds gereserveerd, want later zou alles blijken vol te zitten. Het betekende dat alle bedden op de slaapzaal bezet waren en dat de slaap dus meermaals onderbroken werd. De mijne gelukkig niet... Ik sliep die nacht als een roos... Een snurkende roos weliswaar...