Dag 1

Opnieuw trekken we met enkele vrienden met de moto naar het Zwarte Woud. Dezelfde mensen als vorig jaar, aangevuld met Marc.

Het geplande lange WE van Ons Heer Hemelvaart viel letterlijk in het water . De vooruitzichten waren zo slecht dat beslist werd de reis uit te stellen. Gelukkig vond de eigenaar van het hotel dat geen probleem en zo beslisten we pas op 17 juni te vertrekken. Tot 20 juni kunnen we bochtjes trekken.

16 juni 's avonds: Opnieuw zijn de weervoorspellingen dramatisch. In heel Europa schijnt de zon. Behalve in het Zwarte Woud en ruime omgeving. Marc en Luc J. die last hebben van watervrees beslissen hun Ducatis op de remork te zetten en met de auto naar ons hotel te rijden.

De andere 3 staan de volgende ochtend om kwart voor zeven op de plaats van afspraak. Het eerste stuk gaat snel. Via grote wegen bereiken we Waremme en vanaf dan gaat het binnendoor. Niet altijd de kleinste wegeltjes, want daarvoor is de afstand te groot.

In Huy nemen we onze eerste pauze. Ongewild, maar Luc D ontdekt dat hij een paar moeren verloren is. De flens van zijn uitlaat hangt er maar wat bij te rammelen en het geluid is een flink aantal dB hoger dan gebruikelijk. Gelukkig vinden we een vriendelijke eigenaar van een VW garage die ons de moertjes graag schenkt. En zelfs voorstelt dat we sleutels mogen gebruiken indien nodig. Maar goede Harley-rijders hebben natuurlijk altijd gereedschap bij.

In de buurt van Bastogne is de zon verdwenen en komen de eerste druppels tevoorschijn. Een koffie op het overdekte terras en daarna mogen de regenpakken aan. Niet dat het stortregent, maar hier een paar uren in moeten rijden zou nattigheid betekenen zonder dat pak. Jan verschoot dat hij een "beetje" was aangekomen, maar kreeg het pak nog net dicht. Luc had zelfs hoesjes voor over zijn laarzen en tweevingerige handschoenovertrekken gekocht.

In Martelange werd benzine ingeslagen aan een zacht prijsje. Daarna ging het over verlaten wegen richting Virton gevolgd door Verdun. De regen was intussen al veranderd in een miezerig buitje, maar in Verdun werd het plots lichter aan de hemel. Het werd volledig droog en zou dat voor de rest van de dag blijven. Later horen we dat de remork-motards twee uren in de plensende regen hebben moeten rijden. Vermoedelijk op minder dan 50 km van ons vandaan. Van geluk gesproken.

Bij de volgende tankbeurt worden de boterhammekes die Liliane zo zorgvuldig klaargemaakt had, met veel smaak opgegeten. En omdat je van rijden honger krijgt volgden er nog een paar suikerwafels ook. De rit verloopt verder zonder problemen en het wordt zelfs warm. Het laatste stuk is een beetje vervelend door de wegenwerken en de files die daarbij ontstaan. Om half zeven parkeren we de moto's naast de Duc's in de garage. De eerste pint is verdiend. 660 Km hebben we vandaag gereden. En het was een mooie dag ondanks de slechte vooruitzichten.