 |
Met twee en half uur vertraging rij ik vandaag de ferry af. De intocht in Venetië die altijd spectaculair is, wordt ontsierd door het slechte weer. Ik begin al bang te krijgen voor de rit naar huis. De nattigheid van de heenweg ben ik nog niet vergeten. Gelukkig valt het allemaal nog mee als i de boot uitrij en richting Dolomieten vertrek. Het blijft er steeds dreigend uitzien, maar ikzelf blijf gespaard van de regen. Al is die steeds dichtbij als ik naar de verse plassen onderweg kijk. In de bossen heb je het voordeel dat deze zo lekker ruiken na regenval. Ergens onderweg geniet ik nog van een heerlijke pizza. een kanjer die ik met moeite opkrijg en amper 7 € kost. Ik bereken het snel en kom op 1 € per 5 cm diameter. |
De route wordt aangepast omdat ik de verloren ferry-tijd wil goedmeken, het regenweer omzeilen en niet te laat in het gereserveerde hotel wil toekomen. Dat ik de klok opnieuw een uur moest terugdraaien valt me pas de volgende dag op. Maar kom, het was niet zo erg. Net voorbij de Gavia-pas die misschien wel de mooiste van de Dolomieten is, vind ik mijn hotel. een immense garage waar de moto in mag en bijzonder vriendelijke eigenaars. De eerste keer dat ze me helpen bagage naar boven te dragen. Dat het een vrouw is maakt dat ik me wel een beetje verveeld voel, maar ze staat erop. Ook het eten is bijzonder lekker. Al is de keuze zeer beperkt op de kaart. De prijzen zijn bijzonder laag. En het is de eerste keer dat ik volkomen gratis internet ter beschikking heb in Italië. Al heeft dat internet niet zo'n goed nieuws voor me als ik het weerbericht bekijk. Het lijkt erop dat de reis eindigt zoals ze begonnen is: nat, erg nat.
Maar zelfs deze vooruitzichten houden me niet uit mijn slaap.
|