Zondag 16 augustus

Gent - Shipton under Wychwood

622 Km

De dag begint al vroeg. Om kwart voor zeven wordt de Pan gestart. Ik zie de zon opkomen terwijl ik over de snelweg richting Boulogne rij. Alleen... Jammer genoeg kan Nathalie niet onmiddellijk mee. Zij zal met Ryan-air naar Prestwyck vliegen en me daar vervoegen binnen enkele dagen. Omdat ik er toch in de buurt ben rij ik nog eens langs Cap Gris-Nez. De eerste buitenlandse reis van onze Pan ging ook hier naartoe. Nu ietsje meer dan een jaar geleden. Ondertussen staat er bijna 40.000 km op de teller.

Het weer begint om te slaan zodra ik de zee in zicht krijg. Wolken pakken samen en de eerste kleine regendruppels zie ik op mijn vizier verschijnen. Zal het dan toch een vakantie in het teken van de regen worden? Want dat is wat we vaak te horen kregen als we over onze reisplannen spraken met vrienden en bekenden.

Ruim op tijd kom ik in Boulogne sur Mer aan om in te schepen op de Speed Ferry van LD-Lines. Ik koos voor deze overtocht omdat ze ruim een half uur korter is dan de Calais-overtocht en niet zo duur als de Chunnel. Jammer genoeg blijkt er iets te schelen aan één van de vier motoren en zullen we een kleine vertraging hebben. Niet dat het echt verschil maakt, want deze vakantie hebben we niets op voorhand geboekt. We willen gewoon kijken hoe het loopt en we vertrouwen erop elke avond wel een slaapplaats te vinden. Ook de ferry's boeken we niet. Met een moto is dat absoluut geen probleem. Er is altijd wel een plaatsje.

Nog voor de middag zie ik de krijtrotsen steeds dichterbij komen. Engeland... The first time voor mij. Ik weet niet goed wat ik me moet voorstellen bij het links-rijden, maar kijk er naar uit. Bij het afrijden van de boot lukt het aardig. Misschien omdat er anderen voor me rijden. Later zal het meer dan eens gebeuren dat ik rechts aan het rijden ben en dan plots besef dat ik aan het spookrijden ben. Gewoonlijk na een moeilijke verkeerssituatie of als de vermoeidheid begint toe te slaan. Gelukkig nooit zonder gevolgen. De ronde punten die je overal tegenkomt zijn soms niet meer dan een geschilderde situatie, maar doen het verkeer ongelooflijk vlot verlopen. In het begin was het wennen om ze met de wijzers van de klok mee te rijden, maar het went allemaal snel. Zodra ik Dover uitrij kom ik op een stukje snelweg en verschiet me een ongeluk als er een paar motards met een snelheid voorbijvliegen die ik niet voor mogelijk hield. In het begin gaat het fout met de GPS. Of beter gezegd: met mij. Er komt dus al onmiddellijk een kleine aanpassing van de route. Maar vanaf dan gaat het vlot. De kleine wegen zijn verkeersarm. Het is prachtig rijden. Het lijkt wel of je door een groene tunnel rijdt. Links, rechts en zelfs boven me zie ik niets anders dan gebladerte. Bomen, hagen, struiken, bloemen. En dat de ganse tijd. Heel af en toe is er een gat waardoor je een beeld van de verre omgeving krijgt. Ook kom je langs dorpen die allemaal een gezelligheid uitstralen die ik absoluut niet verwachtte. Dat het zonnetje ondertussen van de partij is maakt het allemaal alleen maar aangenamer.

Het middaguur is al flink gepasseerd als ik merk dat ik honger krijg. Even voor Uckfield zie ik een oude herberg met groot terras. In de hoop hier nog iets te eten te krijgen zet ik me aan een tafeltje. Dat is dus de eerste fout. Bedoeling is dat je naar de toog loopt en daar zelf je drinken haalt. Tegelijk bestel je je eten en betaal je alles. Ik kreeg een klein emmertje mee met daarop het bestelnummer en als inhoud het bestek en peper, zout, sausjes en de altijd aanwezige azijn. Het flesje water dat ik bestel gaat vlot. Het glas wijn al iets minder. Het is zo dat je altijd moet aangeven in welke maat je iets wil drinken. Bij wijn heb je dus de keuze tussen een 'Normal' of 'Large'. Alleen snap ik het niet direct en laat de waardin me een glas zien met de vraag of dat goed is. Rare vraag vond ik, want wijn moet toch altijd in een wijnglas dacht ik nog. Glas tot maatstreepje gevuld was dus 25 cl. Maar het was lekker. Dat is ook nog zoiets. Overal kan je de wijn bestellen die je wil. Ze hebben echt wel veel verschillende soorten open staan..

De Chili die ik bestelde wordt even later aan tafel gebracht. Een eerste keer dat ik word verrast door de Engelse keuken. Dit is echt lekker. Op dat moment geloof ik nog een toevalstreffer gescoord te hebben. Niets is minder waar zal later blijken. De pauze is aangenaam, maar er moet natuurlijk ook nog gereden worden en dus ga ik er al snel weer vandoor.

Het is al half zeven als ik beslis naar een slaapplaats uit te kijken. Ik hoop in Burford, een prachtig heel oud stadje, iets te vinden. Bij het zien van de prijzen val ik bijna achterover. Nee, dit is ver boven mijn budget. 180 £ voor een kamer met ontbijt zie ik niet zitten en dus ga ik verder op zoek.
In Shipton under Wychwood vind ik een herberg waar ik voor 35 £ een fatsoenlijke kamer krijg. Na 575 km doet de douche deugd, smaken de Ale en de Sirloinsteak lekker en ligt het bed heerlijk. De vakantie is goed gestart...

Routes (Garmin)