Vrijdag 28 augustus

Tobermory - Callander

286 Km

Tobermory is de hoofdstad van het eiland Mull. Het heeft 700 inwoners en is eigenlijk veel beter bekend onder de naam Balamory. Dat was de naam van een kinderreeks op de BBC. 254 afleveringen werden er tussen 2002 en 2005 in dit stadje gedraaid. Reden voor veel Engelse toeristen om er eens met hun kinderen naartoe te trekken. Tegenwoordig is het een vredig havenstadje met fel gekleurde huisjes op de kade. Gewoon mooi. Wie er komt moet er eens naar de kerk gaan. Die is ondertussen ingericht als SPAR-winkel.

De beloofde Hurricane is er niet gekomen. Gelukkig maar. Al is er veel water gevallen en heeft het toch flink gewaaid. Als we wakker worden ziet het er goed uit en we trekken welgemutst naar de ontbijttafel. Het Full Breakfast is niet wat we gewend zijn. Deze keer is het te vettig om echt te smaken. Jammer, want voor de rest was "Harbour Guest House" een fijne plaats.

Vandaag willen we de tour van het eiland maken. Mull staat erom bekend alleen maar Single Track Roads te hebben. We komen er amper ander verkeer tegen dus hebben die 'zuinige' Schotten dat goed bekeken. Tegen uurwijzerzin doen we de ronde. Alweer duiken de mooiste plaatjes op na korte bochten. De zee is altijd in de buurt. Net als de schapen. Op een gegven ogenblik zien we een man hoog boven de weg staan terwijl hij ons teken doet te vertragen. Tegelijk zie ik een heel eind voor ons plots een kudde schapen de weg opdraven en onze richting uitkomen. Ik stop als ik zie dat er een poort van een wei openstaat vlakbij het punt waar we zijn. De man bedankt ons met een hoofdknik en als ik de motor afzet hoor ik zijn gefluit en geroep. Drie honden houden de kudde samen en sturen hen vlekkeloos de weide in. De vierde hond ligt rustig aan herder zijn voeten te wachten op een opdracht, maar is niet nodig. Een mooie demonstratie.

 

Als we een eind verder bij loslopende koeien komen heb ik moeite om Nathalie van de moto te krijgen om een foto te maken. Terwijl ze uiteindelijk klaar staat om af te drukken vraag ik me af of die ene koe haar horens zo maar in mijn richting draait, of andere bedoelingen heeft. Ik hou me klaar voor een blitzstart, maar die is niet nodig. Ik denk dat die draaibeweging van het hoofd de zwaarste inspanning van de dag voor dat beest was.

Jammer genoeg hebben we vertraging opgelopen en moeten we een stukje van de route laten vallen als we niet opnieuw meer dan een uur op de ferry willen wachten. Even stevig het gas erop en we halen nipt de boot die ons terug naar het vasteland zal varen. De weg van Lochaline naar Corran is ons nog bekend van gisteren. alleen is hij onder mooie weersomstandigheden toch nog net even mooier. Het laatste stuk nemen we de B8043 en die is alweer subliem. Alweer heeft de Trotter gelijk en verbazen we ons over de steeds wisselende uitzichten.

De ferry in Corran heeft maar 10' nodig om ons over te zetten. Het was de laatste vaartocht voor ons beiden. Via de A82 rijden we de Highlands door. Een saaie baan die vooral rechtdoor loopt. Het gas gaat wat verder open en we letten extra op voor radarcontrole. Die er gelukkig niet is. Het voordeel van zo'n grote baan is natuurlijk dat je verder geraakt dan gepland. We bereiken het Trossachs National Park dus al in de namiddag. We rijden verder tot we er in het midden in zitten en zoeken de B&B die in de Trotter aangeraden wordt. Anja, die Poolse is en met een Schot getrouwd, ontvangt er ons heel vriendelijk. Gelukkig is er een kamer vrij en we installeren ons terwijl het buiten alweer begint te druppelen. We reserveren gelijk voor 2 nachten. Met een geleende paraplu (elk guesthouse of B&B heeft er wel een paar op voorraad) trekken we Callander in op zoek naar een eetgelegenheid. We vinden er met moeite eentje. Al waren er nog wel twee "Fish &Chips-tenten" op reserve.

Moet het nog gezegd dat we alweer heerlijk slapen?

Routes (Garmin)