Corsica 2010
Dag 3
Bastia - Saint Florent
288 Km
De nacht aan boord van de ferry was alweer een ramp. Wat slapen betreft
dan toch. In het toilet had ik mijn motopak kunnen ruilen voor luchtigere
kledij en had ik me zelfs een beetje kunnen wassen.Tijdens het drinken
van mijn slaapmutsje zelfs nog een leuk gesprek gehad met een van de werkneemsters
aan boord. Een Roemeense die drie maanden per jaar op de ferry kwam werken
en vloeiend Italiaans en Frans sprak.
Maar niets hielp om daarna de harde bank te kunnen negeren. Elke vijf
minuten van zijde wisselen en tegelijk ook nog zorgen niet van die bank
te rollen is geen eenvoudige opdracht. Beeld je dat in 'gewikkeld' in
een mummieslaapzak en je weet hoe laat het is. Voordeel van zo'n slapeloze
nacht was wel de schitterende zonsopgang die ik mocht meemaken. Alle kleuren
paars, roze en geel heb ik gezien.
En toen even later ook Corsica in beeld kwam was de nacht alweer vergeten.
Het eenvoudige ontbijt aan boord was lekker en verbazend goedkoop (5 €).
De Liechtensteiner stelde me nog voor dat ik in zijn cabine snel kon gaan
douchen als ik wilde, maar ik had mezelf ondertussen al verzoend met de
geur die ik meedroeg en heb het dus maar zo gelaten.
De boot afrijden is zoals dat steeds het geval is in de Zuiderse landen, een heel gedoe. Iedereen wil tegelijk de boot af, er zijn er altijd die hun campingijskast vergeten af te zetten en dus met lege batterij op hulp moeten rekenen, anderen zijn dan weer te laat bij hun auto... Maar uiteindelijk lukt het toch en dus maak ik me niet druk. Bastia doorkruisen in de vroege ochtend was aangenaam. Op de terrasjes zaten de eersten al hun koffietje te drinken. Vanaf de stad ging het alsmaar hoger en kreeg ik een eerste indruk van Corsica. Er was gewoon geen plaats om te stoppen anders was ik na tien kilometer al aan de kant gegaan om foto's te maken. Dit belooft...
Bedoeling was eerst naar Saint Florent te rijden en van daar naar de beroemde Gorges d'Asco. Net als in de Alpen zit ik regelmatig met het voetje aan de grond. Om maar te zeggen dat de wegen in echt heel goede staat zijn. Of dat overal zo is, zal af te wachten zijn. De panorama's zijn overal even mooi. Het weer is heerlijk. In de voormiddag 17 à 19°C./ Na de middag stijgen de temperaturen tot 29°.. Te warm om een hele dag in dat motopak te zweten. Vanaf dan zal ik in de namiddag (en die zal steeds vroeger beginnen :-)) in T-shirt rijden. Zwaar tegen mijn principes, maar het is anders echt niet te doen. De snelheid gaat dan wel een stuk(je) naar beneden om het toch een beetje veilig te houden.
In St Florent passeer ik eerder toevallig door de Yachthaven. De boten liggen rustig te dobberen. Er liggen er enkele mooie bij, maar de sjiekste zal ik pas later ontdekken. Daarna gaat het verder naar beneden tot Lozari. Een schitterende kronkelige baan waar de banden enkel aan de zijkanten verslijten. Net voorbij dit stadje draai ik links de 197 op en gaat het richting Ponte Lecia. Een Nationale, maar niet minder leuk om te rijden. Rechte stukken weg kom je amper tegen in Corsica. dat wordt me wel duidelijk. De panorama's onderweg zijn ook elke keer weer juweeltjes.
De ruwheid van het land, de kleuren van de zee, het groen van de bossen... Ik kijk me de ogen uit zonder daarbij de baan te vergeten. Want ondanks de prima staat van de wegen is het nog altijd opletten geblazen. Er lopen niet alleen koeien vrij in het land rond, maar ook paarden en varkens liggen vaak 'dwars'. De hopen uitwerpselen die ze dan ook nog eens droppen , vaak op de ideale lijn als je een bocht uitkomt, kunnen ongewild voor slippertjes zorgen.
