Corsica 2010

Dag 8

Toulon - Florac
357 Km

Om half negen komen we in de haven van Toulon aan. Netjes op tijd. Zodra ik de boot af ben zoek ik een rustig plaatsje om me om te kleden. Met rustig bedoel ik gewoon 'uit de weg', maar even later als ik nog in mijn onderbroekk sta komt men mij vragen me te verplaatsen omdat een pakketboot daar moet aanmeren. Het omkleden ging plots veel sneller.

Het vervelende met die plots opwellingen (cfr. het opzoeken van vriend) is dat de voorbereiding echt wel mank loopt. Op de boot heb ik een route proberen uit te stippelen, maar het vervelende is dat ik eigenlijk niet eens weet in welke regio ik moet zijn. Ik denk de juiste plaats gevonden te hebben met MapSource, maar later zal blijken dat ik er meer dan 100 km naast zit. Gelukkig ontdek ik dat later op de dag en nog op tijd.

Nu moet ik eerst uit Toulon geraken. Wat me uiteindelijk lukt, maar ik ben toch blij dat het zondag is en dus erg rustig op de wegen.
Al snel geniet ik alweer van de mooie wegen en uitzichten. Via Aix en Provence gaat het naar Pertuis. Daar neem ik het gelukkige besluit bij een Mac Donalds binnen te gaan. Vooral omdat ze gratis WIFI hebben. Tijdens het eten van de bekende hamburger zie ik op het internet dat het adres van mijn vriend in de buurt van Florac is. De route wordt aangepast en ter plaatse zal ik het dan wel verder uitzoeken.

Eerst rij ik langs de stad Cavaillon en bij het lezen van de naam verlang ik erg naar een stukje ijskoude meloen. Het is dan ook verschrikkellijk warm. De thermometer gaat boven de 30°

Na een tijd zie ik de omwalling van Avignon en wanneer de beroemde brug in beeld komt kan ik het niet laten snel een foto te schieten.

Verder gaat het in bijna een rechte lijn naar Alès.
Onderweg wordt het zo saai dat ik dreig in te slapen en me dus maar een tijdje aan de kant zet voor een korte siesta.

Na Alès wordt het weer leuk rijden. De lange bochten volgen mekaar onophoudelijk op. Hier kom ik dan ook veel collega-motards tegen. Dit gaat zo door tot Florac. Daar vraag ik de weg naar het gehucht waar mijn maat zou wonen. Via een klein baantje kom ik bij een aantal huizen. Hier moet het zijn, maar eer ik de juiste woning vind kom ik nog in een hachelijke situatie terecht. Een steile helling die ik verkeerd inschatte zet me zwaar in de problemen. Toen ik moest stoppen schoof ik gewoon terug naar beneden. Zelfs langzaam afremmen zat er niet in. Behalve het gewone zweet liep er nu ook koud zweet van mijn rug. Hier keren was de enige optie, maar dat was sneller gezegd dan gedaan. Toen de moto dwars op de helling stond raakte hij met het rechtervoetje de grond. Zo steil dus... Gelukkig liep alles zonder schade af.

En die vriend heb ik even later gevonden. De verrassing op zijn gezicht was compleet. Niet lang daarna zaten we alweer te praten alsof al die jaren maar een uurtje geweest waren. Lang ben ik niet kunnen blijven (al was het donker eer ik mijn tent opsloeg), maar het eerste contact is opnieuw gelegd.