Corsica 2010

Dag 4

Saint Florent - Cargese
333 Km

De slaapplaats was een verschrikking. Steeds weer schoof ik naar beneden op mijn matje en tot overmaat van ramp besliste er iemand om om 3 uur 's nachts het sanitair te gaan kuisen. Het gerammel met emmers, borstels en weet ik veel welk materiaal nog was er echt teveel aan. Nog voor 8 uur was mijn tent opgeplooid en kon ik vertrekken. Gelukkig had ik de dag voordien al afgerekend en kon ik zonder wachten deze camping verlaten.

Vandaag richting binnenland. Eerst stop ik nog bij een supermarkt waar ik mijn ontbijt (croissants natuurlijk) en mijn pic-nic voor de middag koop. Het stokbrood past nog net in mijn topkoffer en de camembert mag in de tanktas verder 'rijpen'.
Het is met de zon in de ogen dat ik de eerste bochten aansnij en dus moet het eerder voorzichtig. Het vizier in combinatie met mijn bril zorgt soms voor een sterke verblinding, maar lang duurt het gelukkig niet. Een beetje voorbij Olmetta-di-Tuda verlaat ik de D82 om de D5 op te draaien. Hier begint het echte werk. Slingerend over kleine baantjes die algemeen genomen in echt goede staat zijn klim ik langzaam naar boven om even verder weer te dalen. Regelmatig hangen de dorpen tegen een helling gekleefd. Dorpen met smalle straatjes waar ik dan even later weer doorrij. En hoe klein het dorp ook is, steeds staat er een kerk. In sommige dorpen zelfs meer dan één.

 

Vandaag kom ik ook de loslopende varkens tegen. In tegenstelling met de koeien gaan zij wel aan de kant. Dribbelend op hun korte pootjes weten ze niet altijd welke kant de beste is en lopen ze soms, schichtig achteruitkijkend een eindje voor me uit.
Het rare is dat ik bij sommige van deze beesten toch een kruising met everzwijnen meen te zien. Maar ik ben geen kenner natuurlijk.


Op een gegeven moment zie ik op een rots temidden wilde begroeing een man staan met een knaloranje pet op. Gewapend, zie ik pas op het laatste moment. Als ik even later vlak langs de weg maar ook wat hoger opnieuw iemand met eenzelfde petje zie staan snap ik waarom er een eindje eerder zoveel auto's langs de baan geparkeerd stonden. Hier wordt een klopjacht gehouden. En al ben ik geen expert en ging het allemaal snel; het kaliber van het wapen was niet om om mussen te jagen.Ik rij verder in de hoop dat ik dat petje niet nodig heb om als niet-doelwit-herkend te worden. Ter hoogte van Felce zie ik mijn theorie over het kaliber van de gebruikte wapens bevestigd. Iemand heeft een paar schoten op het naambord van het dorp gelost en dat vertoont nu gaten van 6 à 8 cm...Later zal ik nog meer van die "oefenborden" tegenkomen.

 

Eigenlijk ben ik de weg in Oostwaartse richting aan het volgen. Richting de minder mooie zijde van Corsica. Daarom ook dat ik in de buurt van het stuwmeer van de Alesani opnieuw naar de andere kant trek. Richting Corte.

Het is al middag voorbij als ik in Erbajolo een mooi pleintje met schaduwrijke boom ontdek. De ideale plaats om te eten. Het brood en de camembert smaken heerlijk. Het water ook zelfs. De route is gewoon prachtig. Kastanjebomen zijn overal te zien. Bomen met een omvang van meerdere meters. Sommigen uitgehold met gaten waar een vol:wassene makkelijk in kan.

Corte.. De Liechtensteiner had me er al van gesproken toen ik hem om tips vroeg. Van ver zie je de befaamde vesting boven op de rots. Wanneer ik het stadje inrij zie ik dat het een populeir oord is voor wandelaars. Iedereen heeft hier minstens een wandelstok en sommigen zelfs klimtouwen bij. Op het marktpleintje zitten de terrasjes aardig vol.

Ik wacht niet en zoek onmiddellijk de weg naar de "Gorges de la Restonica". De Garmin mag dan wel weer even vervelend doen, maar er bestaan gelukkig ook nog richtingaanwijzers.
Al snel passeer ik de ingang van het dal en daar loopt het al stroef. Auto's kunnen mekaar niet passeren en als er dan ook nog eens een bus langs wil gaan de poppen helemaal aan het dansen. Ik amuseer me terwijl ik het boeltje gadesla.

Daarna loopt het allemaal vlotter. De weg is echt smal, maar gelukkig is er niet veel verkeer en laten ze moto's voorgaan. Het is een prachtige weg en alweer kom ik ogen tekort om alles te kunnen zien. Ondertussen heb ik al geleerd het fototoestel niet meer weg te bergen. Elke keer stoppen, afstappen, koffer open, foto maken, koffer toe, opstappen en weer vertrekken werden me teveel. Er was gewoon teveel om te fotograferen. Dus hangt het toestel met de riem om mijn nek en rustend op de tanktas steeds klaar om snel gebruikt te kunnen worden. Dat kan rijdend, maar ook heel snel door aan de kant van de weg te stoppen, klikken en weer weg. Zo hinder je het verkeer niet en kan je toch vanaf mooie plaatsjes je foto maken. En ik heb niet één keer last gehad dat het toestel hinderlijk werd tijdens het rijden.

De weg loopt dood op een betalende parking. Ik beslis rechtsomkeer te maken en voor het parkeergeld halfweg het dal een ijsje te gaan eten.
Het is er de juiste temperatuur voor.

Terug in Corte gaat hetopnieuw een stukje Noordwaarts tot Castirla. Daar neem ik de D84 tot Porto.Wat een weg!!! Door een dal over een pas. Steeds goed tot perfect asfalt. En altijd weer die vergezichten. Ook aangenaam is de temperatuur die nog eens tot 19° zakt.

Het is al bijna zes uur als ik in Porto toekom. Ondanks mijn 29 liter-tank sta ik bijna droog en wordt ik toch een beetje zenuwachtig. De zoektocht naar een pomp loopt niet echt zoals ik het graag zou hebben. Het is ook het uur dat de zonnekloppers naar huis willen en dus is het druk als ik de baan langs de Callanches neem. Zo druk dat er van foto's nemen geen sprake is. In Piana tank ik 26 liter en ben weer heel wat geruster. Nu op zoek naar een camping. Die vind ik op de col de Torracia. Niet echt vriendelijk (de mensen zijn het toeristische seizoen duidelijk beu), maar wel een mooi plaatsje om te staan. Vooral vlak!

Tentje opslaan en daarna naar Cargese voor het eten. Ik vind een leuk uitziend restaurant boven op een klif. De tafel die ik kreeg toegewezen keek dus niet uit op de haven, maar het zat er dan ook zo goed als vol. Het eten was lekker, maar niet speciaal en veel te duur. Geen aanrader dus. Terug op de camping was het al donker en besloot ik dan ook maar in mijn 'bed' te kruipen.


Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Alle Foto's GPX-routes Meer reisverhalen