De beloofde regen bleef gelukkig uit. Het water bleef gewoon hoog in de lucht hangen. Al is dat hoog ook relatief, want als ik later op de dag over een bergpas van 300 meter rij, zit ik stevig in de wolken. Maar droog dus. Terwijl de moto 's ochtends geladen wordt komt een Engelse vrouw nog even zeggen dat ze me heel veel fun wenst bij zo’n wind op de moto te rijden. Ik lach, maar ook wel een beetje groen, want inderdaad het waait dus echt hard. Al vanaf het vertrek was het oppassen geblazen voor de felle windstoten die me zonder probleem naar de zijkant van de weg blazen. Maar het lukte en zoals alles went dat ook en kon de snelheid langzaam omhoog. Ook nu is het weeral op de tanden bijten om niet alle vijf voet te stoppen voor een foto. Maar tussendoor zijn er soms toch plaatsen waar je niet anders kan dan stoppen en kiekjes maken.

Dit land is echt ongelooflijk mooi. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Maar bij momenten ook koud… De temperatuur is alweer gedaald en de vingers verstijven langzaam. De wind maakt ook dat ik krampachtiger op de moto zit en dat handen beginnen tintelen. Niet echt comfortabel dus.

Onderweg kom ik nog grote wegenwerken bezig. Deze weg zal over een paar jaren een heel stuk korter zijn door de bruggen die aangelegd worden. Ook verwacht ik dat er asfalt zal gelegd worden en er voorzieningen tegen rukwinden zullen komen. Nu is het bij momenten een echte modderpoel en dat is het enige waar ik nog bang voor ben. Wegglijden is zo gebeurd, en dan weet ik dat het gewicht onmogelijk te houden zal zijn. Maar ook dit loopt gelukkig weer goed af.

Op een gegeven moment moet er over een pas gereden worden en echt, zo’n wind had ik nog nooit meegemaakt op de moto. Met een caravan bega je ongelukken op die weg. Bij momenten durf ik amper 50 rijden, zo gaat de wind tekeer. En het blijft maar duren. Als uiteindelijk het dal bereikt wordt ben ik echt aan koffie toe en stop ik bij de eerste gelegenheid. Het was trouwens de eerste gelegenheid in meer dan 150 kilometer ook. Een hotel. Het is ondertussen middag geworden en ik rammel van de honger, want had die ochtend niet gegeten. Een hamburger is gauw besteld denk ik en dus vraag ik de kaart. Zegt de ober erbij dat de dagschotel katvis en kabeljauw met gebakken aardappelen en een vissaus is. En eigenlijk zie ik dat beter zitten dan die hamburger. Het eten wordt opgediend in de pan. Zes grote stukken vis met een halve pan nieuwe gebakken aardappelen, daar nog wat grote roze garnalen bij en apart een halve soepkom met de lekkerste vissaus die je maar kan bedenken. Het was niet gemakkelijk om alles op te krijgen, maar het lukte omdat het zo superlekker was. Ik zeg dan ook tegen de ober dat het de beste maaltijd sinds drie weken was. Hij glundert en vertrekt direct naar de keuken om het de kok te zeggen. En dan was de prijs nog meer dan redelijk. Als ik dat vergelijk met Breidavik met hun hongermaal.

Ik kon er dus weer tegen, al was dat niet echt nodig want amper 20 km verder ligt het hostel waar ik vannacht verblijf. Alweer een redelijk geïsoleerde woning waar alle ruimtes voor de gasten zijn. Een ruime salon, grote living en heel aantrekkelijke keuken waar de gastvrouw terwijl ik dit hier typ bezig is met broodbakken. In de reisbeschrijving had ik gelezen dat hier ook een hot-pot is en daar maak ik dankbaar gebruik van. Maar niet na eerst een tijd in de sauna gezeten te hebben. Die is hier heel eenvoudig ingericht. Een gesloten en geïsoleerde ruimte waar doorheen een goot loopt. En door die goot passeert het gloeiend hete water van een bron. Dat water wordt ook gebruikt voor de hot-pot (weliswaar gemengd met koud water) Die hot-pot is zoiets als een 8-persoons brubbelbad zonder brubbels en met warm water dat continu ververst wordt. Minstens een half uur lig ik buiten in de regen in dat warme water te weken. Het kan ook een uur geweest zijn, maar dit doet zo deugd na de inspanning van vandaag. En ik heb voor de rest toch niets meer te doen vandaag. Misschien loop ik zo meteen nog een eindje om, maar dan enkel als het stopt met regenen. De rit van vandaag was amper 220 km lang, maar wel erg zwaar.