|
Alweer slaap ik heerlijk. De boerderij ligt zo'n honderd meter van de weg waar sowieso niet veel volk passeert. Het is er gewoon stil. Het ontbijt dat ik zelf heb samengesteld stelt niet veel voor en moet dus niet beschreven worden. Tenzij je chocoladekoeken 's morgens wél bijzonder vindt.
Bagage heb ik gisteren herschikt zodat op de boot maar een tas dient meegenomen te worden. De 23 km naar de haven van Hirtshals zijn snel voorbij en daar wacht me al de eerste verrassing. Op de kaai staan al tientallen motards op een pleintje, gescheiden van de wagens te wachten. Van allerlei Nationaliteiten herken ik nummerplaten. Italianen, Zwitsers, Tsjechen, Duitsers, Nederlanders en zelfs een Rus zijn present. Iedereen keurt ieders moto.
De manier van bepakken trekt vooral aandacht. Met een moto op reis gaan is altijd een beetje kiezen wat wel en niet mee mag. Bij sommigen lijkt het dat die keuze te moeilijk was en dat ze dus alles hebben geladen. Anderen lijken dan weer hun bagage vergeten te zijn. Maar dat is echt wel de minderheid.
Zodra de poorten open gaan aarzelt niemand dan ook om aan te zetten. Biljet en paspoortcontrle gaan vlot en even later rij ik de buik van de Noorna binnen. Achteraan wordt me een plaatsje toegewezen en kan ik beginnen aan het vastleggen van de moto. Gelukkig is het niet mij eerste keer en gaat dat best vlot. Iedereen helpt iedereen trouwens. Al was het maar omdat ze de moto van hun buurman bij aankomst niet graag boven op de hunne zien liggen. |
Het is een bont allegaartje. Een van de Franse motards staat erbij met een geschaafd motopak en beschadigde moto. Hij heeft al een schuiver gemaakt en weigert ondanks zware kneuzingen zijn reis af te breken. Later zal ik me nog regelmatig afvragen of hij veel plezier gehad heeft onderweg. Gelukkig is het droog, want wachten op zo een open terrein is niet het fijnste en duurt echt lang.
|
De cabine wordt snel gevonden en ik heb geluk. Het bed beneden is voor mij. Wie er in de drie andere zal liggen weet ik niet, want vertrek onmiddellijk naar het bovendek om de afvaart mee te maken. Altijd een beetje een bijzonder moment. Eerst zie ik nog het verder inladen van auto's en mobilhomes. Sommige voertuigen zijn super toegerust voor het ruige terrein dat hen te wachten staat.
Zodra het land uit zicht is ga ik op verkenning. Maar ferry's zijn overal hetzelfde. Restaurants, bars en winkels. Het zullen lange uren worden... |
 |
|
