Walvissen spotten...

Dag 8

22 juni 2014

Vogharaun - Vogharaun

135 Km

Als je van de Deense ferry rijdt, zwaaien ze al met de folders.
In Husavik (vooral) kan je aan boord van een schoener, vissersloep of speedboat stappen om naar de walvissen te gaan kijken. Nu had ik daar al van gelezen en was ik dat sowieso van plan. Vraag was of ik het vandaag of morgen zou doen. Een en ander hangt van het weer af natuurlijk.
Als ik de eerste keer wakker wordt en buiten kijk zakt de moed me in de schoenen. Gelukkig is het nog maar half drie en beslis ik nog even te blijven liggen. Dat even wordt een hele tijd, want elke keer ik door het raam tuur zie ik druppels. Dikke druppels en een loodzware grijze hemel. Zal ik er dan maar een rustdag van maken? Maar tegelijk vind ik dat nu ook niet kunnen. Dus nadat de was gedaan en opgehangen is op de geïmproviseerde wasdraad in de kamer, kleed ik me om voor een rit naar Husavik.
Ter plaatse wordt dan beslist of er gevaren dan wel verder gereden wordt. De rit begint in de regen, maar al snel houdt die toch op. Het wordt zelfs mooi helder weer met blauwe stukken lucht en wonder boven wonder ook al eens een zonnestraal. En de temperatuur is van 9° naar de eeuwige 13° gestegen. De zee bij Husavik is van het helderste blauw dat je je kan voorstellen. Ideaal weer voor het zoeken naar walvissen denk ik dus.


Bij het kopen van een ticket (€ 60,00) wordt ik ervan verwittigd dat de zee een 'beetje' woelig is en of ik graag een pilletje tegen zeeziekte wil. Ook krijg ik de vraag of extra warme kledij gewenst is, maar dan kennen ze mij nog niet denk ik zo bij mezelf. Niets nodig dus en een half uur later ga ik aan boord van de "Faldur".
We zijn maar met 19 op een boot waar in de zomer 45 mensen op passen. Plaats zat dus en ik installeer me op de boeg. Ideaal om links en rechts te speuren naar rugvinnen. Iedereen lacht als de trossen worden losgegooid. 200 meter zijn we buiten de haven als de eerste vrouw naar de achterboeg verdwijnt. Onze gids had die plaats aangeraden als je zou merken dat je geen zeebenen hebt. Daar is de rustigste plaats van het schip naar het schijnt. En ik? Ik zit net aan dat andere eind en wil me niet laten kennen. Zo’n beetje water dat over de boeg slaat is peanuts bij de zondvloed van gisteren.
Alleen worden die golven steeds hoger en op een bepaald moment lijkt het of er echt tien emmers water tegelijk in je gezicht gesmeten worden. Ik geloof dat de dame die steeds verder achter me wegkruipt best wel blij is met mijn omvang.
Na een goed uur varen komen we dan op de plaats waar walvissen gesignaleerd zijn. En inderdaad, op een bepaald ogenblik zien we er af en toe eentje boven komen om adem te halen. Het is leuk, maar niet echt spectaculair vind ik. Na een tijdje zijn de vissen ons beu en laten ze zich niet meer zien. Tijd voor de terugreis. Deze keer nestel ik me op een droge plaats vlak voor de stuurcabine. Eigenlijk ben ik alweer nat tot op het vel, maar nu is het echt wel mijn eigen schuld. Oh ja, had ik al gezegd dat de verstrekte overall voor mij niet nodig was omdat ik een warm motopak had?

 


Tegen de tijd dat we in de haven aanmeren was ik dus half bevroren. De kop warme chocolademelk die we onderweg nog aangeboden kregen was welkom. Ze hielp maar even om de koude te breken. In de haven was het windstil natuurlijk.
Op de kade was een klein restaurantje en ik moest echt iets warms krijgen alvorens naar huis te rijden. Daar dus binnen. Zo een gezellig ingerichte plaats was het. Eigenlijk kon ik hier best wel blijven eten en dus werd een bord dampend hete champignonsoep naar binnen gewerkt. Gevolgd door een lekker stuk kabeljauw met puree en een Italiaans tomatensausje. Een thee bij het eten en een koffie om het af te maken.

Toen de rekening kwam werd het even heel warm, maar dat wist ik op voorhand. Ik was in elk geval weer helemaal hersteld en klaar voor de terugrit. Prachtig weer was het waardoor je ontzettend ver kon kijken. Een paar keer ben ik gewoon gestopt om naar waterlopen, bergen, en wolken in de verte te kijken.

Vandaag dus weinig km gereden, maar best wel een leuke dag gehad. En de weersvooruitzichten voor morgen zien er goed uit. Als die kloppen rij ik off road naar de Askja-vulkaan. Een rit van 280 km met onderweg ook nog een bezoek aan een elektriciteitscentrale en borrelende modderputten. Hoe het afloopt lees je morgen.

TERUG   VERDER
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Dag 11
Dag 12
Dag 13
Dag 14
Dag 15
Dag 16
Dag 17
Dag 18
Dag 19
Dag 20
Dag 21
Dag 22
Dag 23
Dag 24
Dag 25
Dag 26
Dag 27
Dag 28
Dag 29
Dag 30
Dag 31
Dag 32

Alle Foto's

Gastenboek